засяля́цца in éine Wóhnung [in ein Haus, in ein Zímmer] éinziehen*; зал. стан bevölkert wérden, besíedelt wérden; гл. засяліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lodge

[lɑ:dʒ]

1.

n.

1) ха́тка, да́ча f.; зае́зны дом, часо́вае жытло́

2) лёжа (масо́нская)

3) варто́ўня f.

2.

v.t.

1) даць прыту́лак або́ начле́г

2) даць кватэ́ру

3) заяўля́ць, падава́ць

to lodge a complaint — пада́ць ска́ргу

3.

v.i.

1) засяля́цца (у зае́зным двары́, гатэ́лі)

2) найма́ць пако́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinziehen

*

1.

vt

1) уця́гваць, заця́гваць

2) здыма́ць (парус)

3) апуска́ць (сцяг)

4) збіра́ць (падаткі і г.д.)

2.

vi (s)

1) засяля́цца (у кватэру)

2) уступа́ць (у горад)

Erkúndigungen ~ — даве́двацца, наво́дзіць даве́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)