засяля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. засяля́юся засяля́емся
2-я ас. засяля́ешся засяля́ецеся
3-я ас. засяля́ецца засяля́юцца
Прошлы час
м. засяля́ўся засяля́ліся
ж. засяля́лася
н. засяля́лася
Загадны лад
2-я ас. засяля́йся засяля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час засяля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засяля́цца несов., возвр., страд. заселя́ться; см. засялі́цца, засяля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да засяліцца.

2. Зал. да засяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засяля́цца in éine Wóhnung [in ein Haus, in ein Zímmer] éinziehen*; зал. стан bevölkert wérden, besíedelt wérden; гл. засяліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заселя́ться возвр., страд. засяля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засяляць — засяліць і стан паводле знач. дзеясл. засяляцца — засяліцца. Засяленне новых зямель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

населя́ться

1. насяляцца; засяля́цца;

2. (быть населённым) быць насе́леным (засе́леным);

Кавка́з населя́ется мно́гими наро́дами Каўка́з насе́лены (засе́лены) шмат які́мі наро́дамі;

3. страд. насяля́цца, засяля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wprowadzać się

незак. засяляцца; перасяляцца; пераязджаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

squat​3 [skwɒt] v.

1. сядзе́ць на ку́кішках;

squat à la Japanaise сядзе́ць па-япо́нску (на пятках);

squat cross-legged сядзе́ць па-турэ́цку

2. самаво́льна сялі́цца на чужо́й або́ дзяржа́ўнай зямлі́; засяля́цца ў пусты́ дом без дазво́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lodge

[lɑ:dʒ]

1.

n.

1) ха́тка, да́ча f.; зае́зны дом, часо́вае жытло́

2) лёжа (масо́нская)

3) варто́ўня f.

2.

v.t.

1) даць прыту́лак або́ начле́г

2) даць кватэ́ру

3) заяўля́ць, падава́ць

to lodge a complaint — пада́ць ска́ргу

3.

v.i.

1) засяля́цца (у зае́зным двары́, гатэ́лі)

2) найма́ць пако́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)