засу́джваць, засудзі́ць разм. áburteilen vt, verúrteilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verknácken

vt разм.

1) засудзі́ць; прыгавары́ць да зняво́лення

2) пакі́нуць у ду́рнях (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

doom

[du:m]

1.

n.

1) кон -у m., наканава́ньне n.

2) пагі́бель, сьмерць f.

3) прысу́д, суд -у́ m.

the day of doom — дзень стра́шнага су́ду

2.

v.t.

1) наканава́ць

2) прысудзі́ць, засудзі́ць

to be doomed to death — быць засу́джаным на сьмерць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sentence

[ˈsentəns]

1.

n.

1) сказ -у m.

2) пастано́ва f.

3)

а) прысу́д -у m.

б) прысу́джанае пакара́ньне або́ ка́ра f.

to serve one’s sentence — адбыва́ць пакара́ньне

life sentence — пажыцьцёвае зьняво́леньне

4) пры́маўка, пры́казка, сэнтэ́нцыя f.; высло́ўе n.

2.

v.t.

засудзі́ць

The judge sentenced the thief to five years in prison — Судзьдзя́ засудзі́ў зло́дзея на пяць гадо́ў турмы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)