засу́джваць, засудзі́ць разм. áburteilen vt, verúrteilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verúrteilen

vt (zu D)

1) прысу́джваць, асу́джваць, засу́джваць

2) га́ніць, асуджа́ць

zum Schéitern verúrteilt — асу́джаны на права́л [пагі́бель]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)