schmälern

vt

1) зву́жваць

2) змянша́ць, урэ́зваць; прымянша́ць (заслугі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verdúnkeln

vt

1) зацямня́ць

2) азмро́чваць (свядомасць)

3) прымянша́ць (заслугі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

esteem

[ɪˈsti:m]

1.

v.t.

1) цані́ць; шанава́ць

2) лічы́ць, прызнава́ць

esteem useless — лічы́ць бескары́сным

3) ацэ́ньваць (ва́ртасьць, заслу́гі)

2.

n.

паша́на f.

to hold in esteem — мець у паша́не, шанава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

h. c.

=

1.

honoris causa – за заслугі (без абароны ды сартыцыі)

2.

hoc est – гэта значыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сапе́рнічаць

1. wétteifern неаддз. vi, rivalisíeren [-vɑ-] vi; konkurríeren vi (канкурыраваць) (у чым-н. um A);

2. (мець роўныя з кім-н заслугі, якасці) sich méssen*; es mit j-m áufnehmen können*;

я не магу з ім сапе́рнічаць ich kann mich mit ihm nicht méssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verdíent

a

1) заслу́жаны

verdíenter Geléhrter — заслу́жаны дзе́яч наву́кі

sich um j-n, um etw. (A), durch etw. (A) ~ máchen — мець заслу́гі пе́рад кім-н., пе́рад чым-н.

2) заро́блены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заслу́га ж. Verdíenst n -(e)s, -e (у чым-н. um A);

яго́ заслу́га ў тым, што… sein Verdíenst liegt [bestéht] dárin, dass…;

ста́віць сабе́ ў заслу́гу sich (D) etw. zum [als] Verdíenst ánrechnen;

мець вялі́кія заслу́гі пе́рад радзі́май gróße Verdíenste um die Héimat háben;

узнагаро́дзіць па заслу́гах nach Verdíenst [Gebühr] belóhnen;

ён атрыма́ў па заслу́гах das geschíeht ihm recht;

◊

па заслу́гах і пла́та ≅ wie die Kunst, so die Gunst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verdíenst

I

m -(e)s, -e заро́бак, зарабо́так

den ~ quittíeren — распіса́цца ў атрыма́нні зарпла́ты

II

n -(e)s, -e заслу́га

je nach ~ belóhnen [behándeln] — узнагаро́дзіць каго́-н. [абыхо́дзіцца з кім-н.] па заслу́гах

sich (D) ~e um j-n, um etw. (D) erwérben* — мець заслу́гі пе́рад кім-н., пе́рад чым-н.

als [zum] ~ geréichen — з’яўля́цца (чыёй-н.) заслу́гай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)