засве́дчваць, засве́дчыць

1. bezéugen vt, bestätigen vt; beschéinigen vt (пацвердзіць);

2. (подпіс) begláubigen vt; beúrkunden vt; (асобу) identifizíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bezéugen

vt све́дчыць; засве́дчваць, пацвярджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)