засве́дчанне н.

1. Bezéugung f -, -en; Beschéinigung f -, -en; Bestätigung f -, -en (пацверджанне);

2. (подпісу) Begláubigung f -, -en, Beúrkundung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Begláubigung

f -, -en

1) засве́дчанне, пасве́дчанне, замацава́нне по́дпісам

2) акрэдытава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)