заруча́цца, заручы́цца

1. sich verlóben;

2. sich (D) etw. síchern;

заруча́цца падтры́мкай sich j-s Béistand síchern [verscháffen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verlöbnis

n -ses, -se зару́чыны

ein ~ éingehen* — заручы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verlóben

(sich) (mit j-m) заручы́цца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vergewíssern

1.

vt (G, über A) запэўніваць (каго-н. у сваёй згодзе і г.д.)

2.

(sich)

(G, über A) упэўнівацца, перако́нвацца (у чым-н.); заручы́цца (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verspréchen

*

1.

vt

1) абяца́ць

2) абяца́ць, прадка́зваць (пра барометр і г.д.)

er versprách sich viel davón — ён мно́га чака́ў ад гэ́тага

2.

(sich)

1) агавары́цца

2) (mit D) заручы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)