запылі́ць

1. (пакрыць пылам) stáubig máchen; bestáuben vt;

2. (падняць пыл) Staub áufwirbeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bestáuben

1.

vt запылі́ць

2.

vi (s) пылі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bestäuben

vt

1) запылі́ць

2) бат. апыля́ць

3) пасыпа́ць (мукой і г.д.); зацерусі́ць (снегам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)