запылі́ць гл. пыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запылі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запылю́ запы́лім
2-я ас. запы́ліш запы́ліце
3-я ас. запы́ліць запы́ляць
Прошлы час
м. запылі́ў запылі́лі
ж. запылі́ла
н. запылі́ла
Загадны лад
2-я ас. запылі́ запылі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час запылі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запылі́ць сов.

1. (покрыть пылью) запыли́ть, пропыли́ть; (начать пылить) запыли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запылі́ць ​1, ‑пылю, ‑пыліш, ‑пыліць; зак., каго-што.

Пакрыць або запоўніць пылам. Запыліць боты. Запыліць паветра. □ І мільёны парэпаных ног Крочаць: пыл запыліў небасхіл. Бялевіч.

запылі́ць ​2, ‑пылю, ‑пыліш, ‑пыліць; зак.

Пачаць пыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запылі́ць

1. (пакрыць пылам) stáubig máchen; bestáuben vt;

2. (падняць пыл) Staub áufwirbeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пылі́ць, пылю́, пы́ліш, пы́ліць; незак.

1. Узнімаць, наносіць пыл.

П. венікам.

2. што. Пакрываць пылам.

П. адзенне.

|| зак. напылі́ць, -ылю́, -ы́ліш, -ы́ліць (да 1 знач.) і запылі́ць, -ылю́, -ы́ліш, -ы́ліць; -ы́лены (да 2 знач.).

|| звар. пылі́цца, пылю́ся, пы́лішся, пы́ліцца (да 2 знач.); зак. запылі́цца, -ылю́ся, -ы́лішся, -ы́ліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запыли́ть сов. запылі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запы́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запыліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упылі́ць, упылю, упыліш, упыліць; зак., каго-што.

Разм. Пакрыць пылам, запыліць. Упыліць плашч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запы́лены

1. прич. запылённый, пропылённый; см. запылі́ць 1;

2. прил. пы́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)