запрага́ць гл. запрэгчы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

strängen

vt запрага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánschirren

vt запрага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórspannen

vt (vor A) запрага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schírren

vt запрага́ць

das Pferd an [vor] den Wágen ~ — запрэ́гчы каня́ ў воз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bespánnen

vt

1) абця́гваць; наця́гваць

2) (mit D) запрага́ць (коней у воз і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánspannen

1.

vt

1) запрага́ць

2) наця́гваць; напру́жваць

2.

(sich)

1) наця́гвацца

2) напру́жвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinspannen

vt

1) запрага́ць (коней)

2) наця́гваць (на што-н.)

3) разм. загружа́ць рабо́тай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tackle

[ˈtækəl]

1.

n.

снасьць f.

а) fishing tackle — рыба́цкая снасьць

б) снасьць для ве́тразяў

2.

v.

1) бра́цца

to tackle the problem — бра́цца за прабле́му

2) хапа́ць, лаві́ць

3) запрага́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

harness

[ˈhɑ:rnəs]

1.

n.

1) збру́я f.

2) шле́ечкі (для ваджэ́ньня малы́х дзяце́й)

3) Archaic баяво́е ўзбрае́ньне, амуні́цыя f. (ваяра́, ры́цара)

2.

v.t.

1) наклада́ць збру́ю; запрага́ць

2) выкарысто́ўваць (раку́, вадаспа́д, як крыні́цу энэ́ргіі)

3) стры́мваць, абмяжо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)