заплята́ць гл. заплесці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fléchten

vt пле́сці, заплята́ць (касу), віць (вянкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinflechten

* vt

1) заплята́ць (валасы)

2) уплята́ць

ein Wort in die Réde ~ — уста́віць сло́ва (у размову)

3) аплята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

braid

[breɪd]

1.

n.

1) каса́ f. (з валасо́ў)

2) та́сьма f., тасёмка f.

3) касьні́к -а́ m., сту́жка f. (да валасо́ў)

2.

v.t.

1) пле́сьці, заплята́ць (валасы́)

to braid rugs — пле́сьці дываны́

2) абшыва́ць та́сьмай

3) зьвя́зваць сту́жкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zopf

m -(e)s, -Zöpfe

1) каса́ (валасы)

das Háar zu éinem ~ fléchten — заплята́ць валасы́ ў касу́

2) верхаві́на, вершалі́на (дрэва)

j-m auf den ~ spúcken — абла́яць каго́-н.

◊ álter ~ — перажы́так даўніны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)