заму́жжа н Héirat f -, -en; Éhe f -, -en (éiner Frau);

у заму́жжы in der Éhe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́муж

1. прысл:

вы́йсці за́муж héiraten vt;

вы́даць за́муж verhéiraten vt;

2. у знач наз м (замужжа, шлюб) Héirat f -; Éhe f -, -n;

быць за́мужам verhéiratet sein (за кім-н mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

marriage

[ˈmerɪdʒ]

n.

1) шлюб -у m., жані́мства n.; жані́цьба f. (для мужчы́ны), за́мужжа n. (для жанчы́ны); шлю́бнае жыцьцё

to contract, make a marriage — заключы́ць жані́мства

to give in marriage — выдава́ць за́муж

2) шлюб -у m. (цырыманія́л)

3) блі́зкае ядна́ньне, це́сная су́вязь

4) зьліцьцё дзьвюх фі́рмаў, або́ ку́пля аднае́ фі́рмы друго́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)