entrench

[ɪnˈtrentʃ]

v.

1) умацо́ўваць, абво́дзіць ако́пам

2) замацо́ўвацца, укараня́цца (і пра звы́чай)

3) паруша́ць (правы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beféstigen

1.

vt замацо́ўваць; прымацо́ўваць

2.

(sich) замацо́ўвацца; умацо́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beháupten

1.

vt

1) сцвярджа́ць

2) адсто́йваць; утры́мліваць

2.

(sich) замацо́ўвацца; браць сваё; трыма́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

veránkern

1.

vt

1) марск. ста́віць на цкар

2) тэх. умацо́ўваць

3) замацо́ўваць (у розн. знач.)

gesétzlich ~ — узако́ніць

2.

(sich) замацо́ўвацца

(пра арганізацыю і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)