залажы́ць разм.

1. (пакласці куды-н.) légen vt; stécken vt (засунуць); verlégen vt (згубіць);

залажы́ць ру́кі за спі́ну die Hände auf dem Rücken verschränken;

2. (закласці) áusfüllen vt (дзіркі); verstópfen vt (заканапаціць);

залажы́ць акно́ цэ́глай ein Fénster zúmauern;

3. (загрувасціць) verstéllen vt; verlégen vt;

4. (аддаць у заклад) versétzen vt, verpfänden vt;

5. (будынак) gründen, den Grúndstein légen (zu D);

залажы́ць фунда́мент [падму́рак] den Grund légen (zu D) (тс. перан.);

6. вайск. залажы́ць мі́ннае по́ле ein Mínenfeld ánlegen;

7. безас.:

залажы́ла гру́дзі die Brust ist belégt;

◊

залажы́ць за каўне́р [га́льштук] eins [éinen] hínter die Bínde gíeßen*; éinen hében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

turn down

а) адлажы́ць (каўне́р), загну́ць уніз; падлажы́ць, залажы́ць

б) informal адмо́віць; адкі́нуць (прапано́ву, плян)

в) прыкруці́ць (кран)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Pfand

n -(e)s, Pfänder

1) зало́г

etw. als [zum] ~ gében* — даць што-н. у я́касці зало́гу, залажы́ць што-н.

etw. gégen ~ léihen* — даць што-н. пад зало́г

2) фант

Pfänder spíelen — гуля́ць у фа́нты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заклада́ць, закла́дваць

1. (палажыць куды-н.) légen vt; stécken vt (засунуць); verlégen vt (згубіць);

2. (залажыць) áusfüllen vt (дзіркі); verstópfen vt (заканапаціць);

3. (аддаць у заклад) versétzen vt, verpfänden vt;

4. (будынак і пад.) gründen, den Grúndstein legén (zu D);

заклада́ць по́мнік den Grúndstein zu éinem Dénkmal légen;

заклада́ць го́рад éine Stadt gründen [ánlegen];

5. (старонку, кнігу) dazwíschenlegen vt;

заклада́ць старо́нку ein Búchzeichen éinlegen [hinéinlegen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)