закле́іць, закле́йваць zkleben vt, zleimen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пла́стыр м. мед. Pflster n -s, -;

прыкла́дваць пла́стыр ein Pflster uflegen;

закле́іць пла́стырам ein Pflster verklben auf (A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Pflster

n -s, -

1) пла́стыр

ein ~ auf die Wnde klben — закле́іць [заляпі́ць] ра́ну пла́стырам

2) брук, мастава́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зале́пліваць

1. verschmeren vt; verktten vt; verklistern vt (замазаць);

2. (заклеіць) zkleben vt; verklben vt;

снег зале́пліваў во́чы der Schnee verklbte die ugen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заляпі́ць verschmeren vt; verktten vt, verklistern vt (замазаць);

2. (заклеіць) zkleben vt, verklben vt;

снег заляпі́ў во́чы der Schnee verklbte die ugen;

заляпі́ць по́ўху [апляву́ху] груб. j-m ine (hrfeige) klben [knllen, krchen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zmachen

vt разм.

1) зачыня́ць

den Brief ~ — закле́іць пісьмо́

2) зашпі́льваць

ich knnte kein uge ~ — я не мог заплю́шчыць во́чы, я не мог засну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

seal

I [si:l]

1.

n.

1) пяча́ць, пяча́тка f.

2) кляймо́ n.; знак -у m., эмбле́ма f

3) кіт -у m., шпаклёўка f.; ізаля́тар -у m.

4) спэцыя́льная ма́рка

Christmas seals — каля́дныя ма́ркі

5) Figur. умо́ва; прыся́га

under seal of secrecy — пад сакрэ́там

2.

v.t.

1) прыпяча́тваць, ста́віць пяча́тку

The treaty was signed and sealed by both governments — Умо́ва была́ падпі́саная і прыпяча́таная або́двума ўра́дамі

2) шчы́льна закрыва́ць, закле́йваць, зама́зваць

She sealed the jars of fruit — Яна́ гэрмэты́чна закры́ла сло́ікі з садавіно́ю

to seal the letter — закле́іць ліст

3) выраша́ць, прадвызнача́ць

to seal someone’s fate — прадвы́значыць не́чый лёс

- receive the seals

- return the seals

- set one’s seal to

- the seals

II [si:l]

1.

n. seals or seal, coll.

1) цюле́нь -я m., марскі́ ко́цік

2) ко́цікавае фу́тра

2.

v.t.

палява́ць на цюле́няў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)