Verbum

займе́ць

1. (набыць) erwérben* vt; káufen vt;

займе́ць сябро́ў Fréunde gewínnen*;

займе́ць до́свед Erfáhrungen sámmeln;

займе́ць ро́вар sich (D) ein Fáhrrad ánschaffen;

2. (завесці, прыдбаць) éinführen vt, éinrichten vt;

займе́ць сям’ю́ éine Famíli¦e gründen;

займе́ць но́выя пара́дкі éine neue Órdnung éinführen

самазадаво́лены sélbstzufrieden, sélbstgefállig, sélbstgenügsam;

займе́ць самазадаво́лены вы́гляд éine sélbstzufriedene Míene áufsetzen

абраста́ць, абрасці́

1. bewáchsen* vi (s); sich bedécken (mit D);

абраста́ць валаса́мі mit Haar bedéckt [bewáchsen] sein;

2. (займець што-н.) sich umgében*, áusstatten vt (mit D);

абраста́ць гаспада́ркай sich (D) éinen Háushalt [einen Hof (с.-г.)] áufbauen [scháffen*];

абраста́ць мо́хам verwíldern vi (s)