ertüchtigen

vt загарто́ўваць, рабі́ць здаро́вым [мо́цным], аздараўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábhärten

1.

vt гартава́ць, загарто́ўваць; умацо́ўваць

2.

(sich) гартава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

féstigen

1.

vt умацо́ўваць, мацава́ць

den Wíllen ~ — загарто́ўваць во́лю

2.

(sich) умацо́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

harden

[ˈhɑ:rdən]

1.

v.

1) цьвярдзе́ць, рабі́ць (-ца) цьвёрдым

2) загарто́ўваць (-ца)

3) рабі́ць (-ца) бязду́шным, бязьлі́тасным

4) гартава́ць (пра хара́ктар)

2.

v.i.

1) расьці́, узраста́ць (пра цэ́ны а́кцыяў)

2) зацьвярдзява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

erhärten

1.

vt

1) рабі́ць цвёрдым, загарто́ўваць

2) пацвярджа́ць, падмацо́ўваць (доказамі)

2.

vi (s) i (sich) цвярдзе́ць, рабі́цца цвёрдым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)