Verbum

zúsperren

vt зачыня́ць, загаро́джваць

éinfrieden, éinfriedigen

vt абгаро́джваць, загаро́джваць

verspérren

vt

1) перагаро́джваць, загаро́джваць

2) зачыня́ць, замыка́ць

3) палігр. набіра́ць у разра́дку

fréihalten

* аддз. vt

1) плаці́ць (за каго-н.); частава́ць

2) трыма́ць свабо́дным, не загаро́джваць (выезы́)

verstéllen

1.

vt

1) перасо́ўваць, перастаўля́ць

2) загаро́джваць, застаўля́ць

3) змяня́ць (голас, почырк)

2.

(sich)

прыкі́двацца, удава́ць з сябе́

verbáuen

vt

1) дрэ́нна [няпра́вільна] пабудава́ць

2) выдатко́ўваць на будаўні́цтва (грошы і матэрыялы)

3) закрыва́ць, загаро́джваць (напр., від на лес пабудовай)

spérren

1.

vt

1) загаро́джваць (дарогу, уваход і г.д.)

2) запру́джваць (раку)

3) закрыва́ць (праезы́); запіра́ць (вароты, браму)

j-n ins Zímmer ~ — запе́рці каго́-н. у пако́і

4) блакі́раваць (горад)

5) пасадзі́ць (у турму)

6) эк. накла́сці эмба́рга; забарані́ць

éinen Úrlaub ~ — часо́ва забараніць во́дпуск [адпачы́нак]

7) вы́ключыць (тэлефон, газ і г.д.)

2.

(sich) праці́віцца, супраціўля́цца

er spérrte sich mit Händen und Füßen dagégen — разм. ён адбіва́ўся ад гэ́тага рука́мі і нага́мі