зага́р м Snnenbrand m -(e)s, -brände, Bräune f -, Snnenbräune f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Bräune

I

f - зага́р, смугля́васць

II

f - мед. уст. ангі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Snnenbrand

m -(e)s

1) спяко́та

2) зага́р

3) мед. со́нечны апёк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

suntan

[ˈsʌntæn]

1.

n.

1) со́нечны зага́р

2) сьве́тлы жаўта́ва-руды́ ко́лер

2.

adj.

сьве́тлы жаўта́ва-руды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sunburn

[ˈsʌnbɜ:rn]

1.

n.

со́нечны апа́л, зага́р ску́ры

2.

v.t.

спалі́ць ску́ру на со́нцы

3.

v.i.

спалі́цца на со́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glowing

[ˈgloʊɪŋ]

adj.

1) я́сны, сьве́тлы о́лер); зы́ркі, асьляпля́льны о́нца, по́лымя)

2) распа́лены дачы́рвана або́ дабяла́; румя́ны (пра шчо́кі)

a glowing tan — залаці́ста -румя́ны зага́р

3) ахво́чы, па́лкі; жывы́, яскра́вы

a glowing description — яскра́вае апіса́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bronze

[brɑ:nz]

1.

n.

1) бро́нза f.

2) вы́рабы з бро́нзы; мэда́ль f.

3) жо́ўта-руды́ або́ чырванава́та-руды́ ко́лер

2.

adj.

1) бро́нзавы, як бро́нза

a bronze bell — бро́нзавы звон

2) жо́ўта-руды́ або́ чырванава́та-руды́

3.

v.t.

бранзава́ць

4.

v.i.

бранзаве́ць (пра зага́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tan

[tæn]

1.

v.t. (-nn-)

1) вырабля́ць, дубі́ць ску́ры

2) informal дуба́сіць

2.

v.i.

загара́ць, запаля́цца

3.

n.

1) сьве́тла-руды́ ко́лер; ко́лер зага́ру; зага́рm.

2) дубі́льнік -а m.

3) дубо́вая кара́

4) тані́н -у m.

4.

adj.

1) сьве́тла-руды́

2) дубі́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

burn

I [bɜ:rn]

1.

v., burned or burnt, burning, v.i.

1) гарэ́ць

2) апяка́цца

3) адчува́ць гарачыню́, гарэ́ць

to burn with fever — гарэ́ць у ліхама́нцы

4) Figur. адчува́ць запа́л

to burn with enthusiasm — гарэ́ць натхне́ньнем

5) дава́ць сьвятло́

lamps were burning — гарэ́лі ля́мпы

6) мо́цна загарэ́ць, сьпячы́ся на со́нцы

7) Chem. згара́ць; акісьля́цца

8) Phys. выкарысто́ўваць я́дзерную энэ́ргію

2.

v.t.

1) палі́ць

2) апяка́ць, апяка́цца апа́рвацца

He burned his hand — Ён апёк руку́

3) выпа́льваць (узо́р)

4) пячы́

Mustard and pepper burn the tongue — Гарчы́ца й пе́рац пяку́ць язы́к

5) абпа́льваць э́глу, гаршкі́)

6) палі́ць на вагні́ (як пакара́ньне)

3.

n.

1) апёк -у m.

2)

а) ме́сца, пашко́джанае апёкам

б) вы́паленая дзі́рка

3) мо́цны зага́рm.

- burn away

- burn down

- burn into

- burn oneself out

- burn out

- burn up

II [bɜ:rn]

n.

малы́ струме́нь, ручаёк -йка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)