загаво́рваць гл. загаварыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ánreden

vt загаво́рваць (з кім-н.), звярта́цца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

accost

[əˈkɔst]

v.t.

затры́мваць каго́, загаво́рваць да каго́, прычапля́цца да каго́

I was accosted by a stranger — Мяне́ зачапі́ў незнаёмы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beschwátzen

vt угаво́рваць; фам. загаво́рваць зу́бы

zu etw. ~ — схіля́ць да чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schmus

m -es разм.

1) (пуста́я) балбатня́, лухта́

~ máchen [réden] — вярзці́ глу́пства; ≅ загаво́рваць зу́бы

2) ліслі́васць, падлі́званне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gammon

I [ˈgæmən]

1.

n.

вэ́нджаны кумпя́к

2.

v.t.

салі́ць, вэ́ндзіць (мя́са, ры́бу)

II [ˈgæmən]

1.

v.i.

1) загаво́рваць зу́бы (з мэ́тай ашука́ньня)

2) прыкі́двацца, удава́ць

2.

v.t.

ашу́кваць каго́

3.

n. Brit., informal

лухта́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánsprechen

*

1.

vt

1) звярта́цца (да каго-н.), пачына́ць размо́ву, загаво́рваць (з кім-н.)

2) (um A) прасі́ць (чаго-н.)

3) падаба́цца

das spricht ihn nicht an — гэ́та яму́ не падаба́ецца

2.

vi:

bei j-m ~ — наве́дваць каго́-н.

bei éinem Mädchen ~ — рабі́ць прапано́ву дзяўчы́не

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)