заваёўваць гл. заваяваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erfchten

* vt заваёўваць

inen Sieg ~ — атрыма́ць перамо́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erkämpfen

vt заваёўваць

den Sieg ~ — здабыва́ць перамо́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erbern

vt

1) заваёўваць

2) палані́ць, скара́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subjugate

[ˈsʌbdʒəgeɪt]

v.t.

1) падбіва́ць, заваёўваць

2) скара́ць, заняво́льваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conciliate

[kənˈsɪlieɪt]

v.

1) прыміра́ць, улаго́джваць

2) дабіва́цца прабачэ́ньня, здабыва́ць, заваёўваць прыхі́льнасьць, паша́ну

3) пагаджа́ць о́зныя пагля́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

manipulate

[məˈnɪpjəleɪt]

v.t.

1) уме́ла абыхо́дзіцца, кірава́ць (прыла́дай), маніпулява́ць

2) хі́тра падыхо́дзіць да каго́-чаго́, хі́тра заваёўваць чый-н. даве́р

3) падтасо́ўваць, наўмы́сна зьмяня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

subdue

[səbˈdu:]

v.t.

1) падбіва́ць, заваёўваць; падпарадко́ўваць, скара́ць

to subdue nature — падпара́дкаваць прыро́ду

2) стры́мваць, утаймо́ўваць

We subdued a desire to laugh — Мы стрыма́лі сьмех

to subdue passion — утаймо́ўваць жа́рсьці

3) зьмякча́ць о́лер, сьвятло́)

4) зьніжа́ць; зьмянша́ць

to subdue a fever — зьбі́ць гара́чку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conquer

[ˈkɑ:ŋkər]

1.

v.t.

1) заваёўваць (край)

2) перамага́ць, пераадо́льваць о́рага, сон, страх)

3) перасі́льваць, перадо́льваць

to conquer a bad habit — перадо́лець благу́ю звы́чку

4) перамо́жна ўзьбіра́цца на го́рныя вяршы́ні, здабыва́ць го́рныя вяршы́ні

2.

v.i.

быць перамо́жцам, рабі́ць заваява́ньні, перамага́ць

to conquer or die — перамагчы́ або́ паме́рці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

win

[wɪn]

1.

v.t. won, winning

1) выйграва́ць

to win the battle — вы́йграць бітву́

2) здабыва́ць

to win fame — здабы́ць сла́ву

to win a prize — здабы́ць узнагаро́ду, прыз

3) здабыва́ць, заваёўваць (прыхі́льнасьць), выкліка́ць (зацікаўле́ньне)

The speaker soon won his audience — Прамо́ўца ху́тка заваява́ў прыхі́льнасьць слухачо́ў

2.

n., informal

вы́йгрыш -у m.; уда́ча f.; перамо́га f.

- win back

- win over

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)