завалі́цца разм.

1. (упасці за што-н.) hínter etw. (A) fállen* vi (s);

кні́га завалі́лася за ша́фу das Buch ist hínter den Schrank gefállen;

2. (абваліцца) éinstürzen vi (s), éinfallen* vi (s);

3.: разм.

завалі́цца спаць sich schláfen légen; sich aufs Ohr légen;

◊

я́блыкаў там – хоць завалі́ся Äpfel gibt es dort in Méngen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запада́ць

1. разм. (заваліцца) hínter etw. (A) fállen*;

2. (замацавацца ў свядомасці) sich éinprägen; гл. запасці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

go out

а) выхо́дзіць (з до́му, з мо́ды); быва́ць у тава́рыстве, на вечаро́х

б) пага́снуць

в) зако́нчыцца, ско́нчыцца

г) пайсьці́ на страйк

д) завалі́цца, абвалі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

запа́сці

1. разм. (заваліцца) hínter etw. (A) fállen*;

2. (захавацца, урэзацца ў свядомасці) sich éinprägen;

яго́ ду́мкі глыбо́ка запа́лі мне ў душу́ séine Gedánken prägten sich mir tief in die Séele ein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tumble

[ˈtʌmbəl]

1.

v.i.

1) куля́цца; пераку́львацца

2) валі́цца, пераку́львацца

The child tumbled down the stairs — Дзіця́ паляце́ла са схо́даў

3) ру́хнуць; завалі́цца

4) Figur. рапто́ўна па́даць, тра́ціць ва́ртасьць (пра а́кцыі)

5) кача́цца, круці́цца, кі́дацца

2.

v.t.

валі́ць, пераку́льваць

The strong wind tumbled the trees — Мо́цны ве́цер павалі́ў дрэ́вы

3.

n.

падзе́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)