pollute

[pəˈlu:t]

v.

забру́джваць (ваду́, паве́тра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verschlámmen

vt зано́сіць гле́ем, забру́джваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beschmútzen

vt забру́джваць, засме́чваць; пля́каць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verúnreinigen

vt

1) забру́джваць

2) зневажа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

contaminate

[kənˈtæmɪneɪt]

1.

v.

забру́джваць (ваду́, паве́тра); зага́джваць

2.

adj.

забру́джаны, зага́джаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

besmirch

[bɪˈsmɜ:rtʃ]

v.t.

1) запэ́цкваць, забру́джваць

2) Figur. ачарня́ць, запля́мваць (чыё імя́), зьнеслаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

свіня́чыць разм.

1. (забруджваць) verschmútzen vt, verúnreinigen vt, besúdeln vt;

2. перан. (нашкодзіць) verdérben* vt, Scháden bríngen*; geméin hándeln (рабіць подласць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

defile

I [dɪˈfaɪl]

v.

1) пэ́цкаць, забру́джваць, зага́джваць

2) разбэ́шчваць, псава́ць мара́льна

3) апага́ньваць, прафанава́ць (сьвяты́ню)

4) ганьбава́ць, зьнеслаўля́ць (рэпута́цыю)

II [dɪˈfaɪl]

1.

n.

вузкі́ прахо́д (у го́рах), цясьні́на f.

2.

v.

ісьці́ гуськом, адзі́н за адны́м; маршырава́ць шарэ́нгай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dust

[dʌst]

1.

n.

1) пыл -у m.

2) Bot. пыло́к -ку́ m.

3) аста́нкі, парэ́шткі pl. only, прах -у m.

2.

v.

1) сьціра́ць, зьмята́ць пыл

2) пасыпа́ць (муко́ю, цу́крам, пе́рцам); апыля́ць

3) запы́льваць (-ца), забру́джваць (-ца)

•

- bite the dust

- gather dust

- throw dust in one’s eyes

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)