дэкада́нс м. Dekadénz f -; Verfáll -(e)s; Entártung f -;

паэ́тыка дэкада́нсу літ. die Poesíe der Dekadénz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

decadence

[ˈdekədəns]

n.

1) заняпа́д -у m.

2) паго́ршаньне n.

3) дэкадэ́нцтва n., дэкада́нс -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)