ды́спут м. Méinungsstreit m -(e)s, -e; Dísput m -(e)s, -e; Disputatión f -, -en;

ве́сці ды́спут disputíeren vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

controvert

[ˈkɑ:ntrəvɜ:rt]

v.

1) спрача́цца; пярэ́чыць; супро́цьста́віцца

2) дыскутава́ць, ве́сьці дыспу́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contention

[kənˈtenʃən]

n.

1) спрэ́чка f., ды́спут -у m.; сва́рка f., разла́д -у m.; спрача́ньне n.

2) асьве́дчаньне n., спрэ́чнае пыта́ньне

3) змага́ньне, спаду́жніцтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dispute

[dɪˈspju:t]

1.

v.i.

1) спрача́цца, дыскутава́ць

2) свары́цца

2.

v.t.

1) аспрэ́чваць, пярэ́чыць, браць пад сумне́ў, сумнява́цца

2) абмярко́ўваць, дыскутава́ць

3) спабо́рнічаць, спаду́жнічаць

3.

n.

спрэ́чка f., ды́спут -у m., сва́рка f.

beyond dispute — бясспрэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)