ды́кцыя ж. Diktión f -; Spréchweise f -;

до́брая ды́кцыя éine kláre [gúte] Diktión

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

diction

[ˈdɪkʃən]

n.

1) вымаўле́ньне n., ды́кцыя f.

2) маўле́ньне n. (стыль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Vórtrag

m -(e)s, -träge

1) дакла́д, ле́кцыя

éinen ~ hálten* — (з)рабі́ць дакла́д

~ hálten* — дакла́дваць (начальніку)

éinen ~ ábsagen — адмяні́ць дакла́д [ле́кцыю]

etw. zum ~ bríngen* — далажы́ць аб чым-н.

2) выкана́нне (песні і г.д.)

ein Lied zum ~ bríngen* — праспява́ць пе́сню

3) ды́кцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)