духо́ўнік м. Béichtvater m -s, -väter, Béichtiger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

preacher

[ˈpri:tʃər]

n.

1) прапаве́днік -а m.

2) духо́ўнік -а m., пратэста́нцкі духо́ўнік, па́стар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Séelsorger

m -s, - духо́ўнік, па́стыр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ecclesiastic

[ɪ,kli:ziˈæstɪk]

1.

adj.

царко́ўны; духо́ўны; клерыка́льны

2.

n.

духо́ўнік -а m., духо́ўная асо́ба, духо́ўны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)