дубо́вы
1. éichen, Éichen-; aus Éichenholz;
дубо́вы гай Éichenwäldchen n -s, -; Éichenhain m -s, -e;
2. перан, разм klótzig; schwérfällig, schwer [lángsam] von Begríff (незразумелы);
дубо́вы стыль hölzerner Stil;
дубо́вая галава́ разм, лаянк Hólzkopf m -es, -köpfe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Éichenholz
n -es дубо́вы лес (матэрыял)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
oaken
[ˈoʊkən]
adj.
дубо́вы
the old oaken bucket — старо́е дубо́вае вядро́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
oak
[oʊk]
1.
n.
дуб -а m. (дрэ́ва) дуб, -у m. (драўні́на)
2.
adj.
дубо́вы
oak leaves — дубо́выя лісты
an oak table — дубо́вы стол
an oak grove — дубро́ва f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гай м Gehölz n -(e)s, -e; Hain m -(e)s, -e; Wäldchen n -s, - (лясок);
дубо́вы гай Éichenhain m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
éichen
I
a дубо́вы
II
vt правяра́ць, тары́раваць, кляймі́ць (меры і вагі); калібрава́ць; рэгулява́ць
◊ daráuf bin ich geéicht — на гэ́тым я саба́ку з’еў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)