Verbum

узро́ст м. Álter n -s, -, Lébensalter n; Áltersstufe f -, -n;

грані́чны (крайні) узро́ст Áltersgrénze f -, -n; Höchstalter n;

шко́льны ўзро́ст Schúlalter n;

дашко́льны ўзро́ст Vórschulalter n;

перахо́дны ўзро́ст Wéchseljahre pl;

сярэ́дні ўзро́ст Dúrchschnitts¦alter n;

пенсі́йны ўзро́ст Réntenalter n;

стары́ (старэчы) узро́ст Gréisenalter n, hóhes Álter;

прызыўны́ ўзро́ст вайск. Éinberufungsalter n;

у ста́лым узро́сце bei Jáhren, in fórtgeschrittenem Álter;

чалаве́к старо́га ўзро́сту ein hóchbetagter [hóchbejahrter] Mensch;

чалаве́к ста́лага ўзро́сту ein älterer [bejáhrter] Mensch;

аднаго́ ўзро́сту gléichalt(e)rig;

усі́х узро́стаў áller Áltersstufen