дашко́льны, -ая, -ае.

Які адносіцца да ўзросту, што папярэднічае паступленню дзіцяці ў школу.

Дашкольнае выхаванне.

Дашкольныя ўстановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дашко́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дашко́льны дашко́льная дашко́льнае дашко́льныя
Р. дашко́льнага дашко́льнай
дашко́льнае		 дашко́льнага дашко́льных
Д. дашко́льнаму дашко́льнай дашко́льнаму дашко́льным
В. дашко́льны (неадуш.)
дашко́льнага (адуш.)		 дашко́льную дашко́льнае дашко́льныя (неадуш.)
дашко́льных (адуш.)
Т. дашко́льным дашко́льнай
дашко́льнаю		 дашко́льным дашко́льнымі
М. дашко́льным дашко́льнай дашко́льным дашко́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дашко́льны дошко́льный;

д. ўзрост — дошко́льный во́зраст;

~нае — навуча́нне дошко́льное обуче́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дашко́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічае паступленню дзіцяці ў школу. Дашкольны ўзрост. Дашкольнае выхаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дашкольны ўзрост 4/207

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дошко́льный дашко́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

preschool​2 [ˈpri:sku:l] adj. дашко́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przedszkolny

дашкольны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

preschool

[ˈpri:sku:l]

1.

adj.

дашко́льны (век, выхава́ньне)

2.

n.

дзіця́чы садо́к (да 4 гадоў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узро́ст м. Álter n -s, -, Lébensalter n; Áltersstufe f -, -n;

грані́чны (крайні) узро́ст Áltersgrénze f -, -n; Höchstalter n;

шко́льны ўзро́ст Schúlalter n;

дашко́льны ўзро́ст Vórschulalter n;

перахо́дны ўзро́ст Wéchseljahre pl;

сярэ́дні ўзро́ст Dúrchschnitts¦alter n;

пенсі́йны ўзро́ст Réntenalter n;

стары́ (старэчы) узро́ст Gréisenalter n, hóhes Álter;

прызыўны́ ўзро́ст вайск. Éinberufungsalter n;

у ста́лым узро́сце bei Jáhren, in fórtgeschrittenem Álter;

чалаве́к старо́га ўзро́сту ein hóchbetagter [hóchbejahrter] Mensch;

чалаве́к ста́лага ўзро́сту ein älterer [bejáhrter] Mensch;

аднаго́ ўзро́сту gléichalt(e)rig;

усі́х узро́стаў áller Áltersstufen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)