дасто́йны разм.

1. (варты чаго-н.) wert; würdig;

дасто́йны ўва́гі bemérkenswert;

дасто́йны пахвалы́ lóbenswert;

дасто́йны перайма́ння náchahmenswert; náchahmungswürdig;

2. гл. годны

2.дастрачы́ць

1. (закончыць шыць) fértig ábnähen, stéppen vt; das Nähen beénden;

2. (да якога-н месца) nähen bis (A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verdíenstlich

a дасто́йны, ва́рты, пахва́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deserving

[dɪˈzɜ:rvɪŋ]

adj.

які́ заслуго́ўвае; ва́рты, дасто́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Reverend

[ˈrevərənd]

n.

Дасто́йны, Правяле́бны (зваро́т да сьвятара́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reverend

[ˈrevərənd]

1.

adj.

шано́ўны, паважа́ны, дасто́йны, правяле́бны

2.

n. informal

духо́ўны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ébenbürtig

a

1) ро́ўны (па паходжанні)

2) раўнацэ́нны

ein ~er Gégner — дасто́йны праці́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

го́дны​I

1. (дастойны, шаноўны) würdig;

2. (які заслугоўвае чаго-н.) wert (G);

го́дны ўвагі bemérkenswert;

го́дны пахвалы́ lóbenswert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

honorable

[ˈɑ:nərəbəl]

adj.

1) сумле́нны, высакаро́дны

2) пачэ́сны, ганаро́вы

honorable duty — пачэ́сны абавя́зак

Honorable — шано́ўны, паважа́ны, дасто́йны; высокашано́ўны, высокадасто́йны

honorable mention — ганаро́вая ўзнагаро́да або́ адзна́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

venerable

[ˈvenərəbəl]

adj.

1) го́дны паша́ны, глыбо́капаважа́ны; шано́ўны

2) старада́ўны, вяка́мі шанава́ны

venerable customs — стары́я, вяка́мі шанава́ныя звы́чаі

3) дасто́йны (ты́тул духо́ўнай асо́бы)

4) прападо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ва́рты (дастойны чаго-н.) wert, würdig;

ва́рты ўва́гі bemérkenswert;

ніку́ды [нічо́га] не ва́рты nichts [kéinen Deut] wert (пра рэчы); nichts táugen (пра чалавека);

◊

апу́ха не ва́рта кажу́ха die Sáche lohnt der Mühe nicht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)