дапя́ць разм.

1. (дабрацца куды-н.) kómmen* vi (s); gelángen vi (s); éinen bestímmten Ort erréichen;

2. (дамагчыся, дасягнуць чаго-н.) durch Ánstrengung erréichen; erríngen* vt, gelángen vi (s) (zu D);

3. (зразумець што-н.) sich zuréchtfinden* аддз.; dahínter kómmen*; kapíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dahínter kómmen

* vi (s) даве́дацца, ске́міць, уця́міць, дапя́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)