дамінава́ць

1. (пераважаць) dominíeren vi, vórherrschen vi;

2. (узвышацца над мясцовасцю, панаваць) empórragen vi; thrónen vi (над чым-н. über A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vórherrschen

vi пераважа́ць, панава́ць, дамінава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ца́рстваваць

1. гл. цараваць;

2. (дамінаваць) dominíeren vi, vórherrschen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

domineer

[,dɑ:mɪˈni:r]

v.i.

дэспаты́чна панава́ць; тыра́ніць; пака́зваць сваю́ перава́гу, браць верх; дамінава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dominíeren

1.

vi пераважа́ць; дамінава́ць

2.

vt панава́ць (над чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dominate

[ˈdɑ:mɪneɪt]

v.

1) дамінава́ць, пераважа́ць, мець перава́гу, панава́ць; быць гало́ўным

2) узвыша́цца над мясцо́васьцю; займа́ць кіру́ючае стано́вішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)