дамо́віцца sich verábreden, sich veréinbaren, sich ábsprechen*; sich verständigen, éinig wérden, überéinkommen* vi (s) (з кім-н аб чым-н. mit D über A); ábmachen vt, féste Ábrede tréffen* (канчаткова);

мы дамо́віліся es ist zwíschen uns ábgesprochen;

цвёрда дамо́віцца аб чым-н. etw. fest ábmachen; sich definitív éinigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hándelseinig, hándelseins

~ sein [wérden] — 1) пагадзі́цца на цане́; 2) дагавары́цца, дамо́віцца

in éinem Punkt ~ sein [wérden] — дамо́віцца па яко́му-не́будзь пу́нкту [пыта́нню]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinigen

1.

vt аб’ядно́ўваць, злуча́ць; (auf, über A) дамо́віцца (аб чым-н.)

2.

(sich) аб’ядно́ўвацца

(auf, über A) дамо́віцца (аб чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábmachung

f -, -en дагаво́р, зго́да, пагадне́нне

éine ~ tréffen* — заключы́ць пагадне́нне; дамо́віцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tausch

m -(e)s, -e абме́н, ме́на

éinen ~ ábschließen* — дамо́віцца [заключы́ць дагаво́р] адно́сна абме́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сазвані́цца разм. sich telefónisch (miteinánder) in Verbíndung sétzen (з кім-н. mit D); sich telefónisch verábreden (дамовіцца аб чым-н.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заключы́ць (дамовіцца) (áb)schlíeßen* vt;

заключы́ць дагаво́р [кантра́кт] éinen Vertrág [ein Ábkommen] (áb)schlíeßen*;

заключы́ць саю́з ein Bündnis [éinen Bund] schlíeßen*;

заключы́ць мір Fríeden schlíeßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábsprechen

* vt

1) адмаўля́ць, аспрэ́чваць

2) (mit j-m) дамо́віцца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinig

a адзі́ны, згуртава́ны, з’ядна́ны, зго́дны, аднаду́шны

~ wérden (über A) — дамо́віцца (аб чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

згавары́цца, згаво́рвацца sich verábreden, zum Éinverständnis kómmen*; verábreden vt (дамовіцца аб чым-н.);

з ім мо́жна згавары́цца er lässt mit sich réden; mit ihm ist leicht [gut] áuszukommen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)