дамаўля́цца гл. дамoвіцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

prearrange

[,pri:əˈreɪndʒ]

v.

загадзя́ дамаўля́цца або́ ўла́джваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

negotiate

[nɪˈgoʊʃieɪt]

v.i.

1) ве́сьці перамо́вы, дамаўля́цца, дагаво́рвацца

2) дамаўля́цца, пагаджа́цца на што

3) прадава́ць

4) informal прае́хаць, прайсьці́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verábreden

1.

vt дагаво́рвацца, дамаўля́цца (аб чым-н.); узгадня́ць, абгавары́ць

2.

(sich) дамаўля́цца, угаво́рвацца

(між сабою)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bedíngen

*

1) абумо́ўліваць, рабі́ць магчы́мым

2) дамаўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

меркава́цца

1. часцей безас. (мецца на ўвазе):

мярку́ецца, што… es ist ánzunehmen, dass…; voráussichtlich…;

2. (раіцца, дамаўляцца) sich untereinánder beráten*, éinen Rat hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

communicate

[kəˈmju:nɪkeɪt]

v.

1) перадава́ць

2) паведамля́ць, каза́ць

to communicate news — паве́даміць наві́ну

3) паразумява́цца, дамаўля́цца

4) спалуча́цца, быць спалу́чаным (пако́і)

5) прычашча́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábmachen

vt

1) аддзяля́ць, адвя́зваць; здыма́ць (шыльду)

2) дамаўля́цца (пра што-н.); даво́дзіць да ла́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

veréinbaren

1.

vt (mit j-m) узгадня́ць (з кім-н.), дамаўля́цца (з кім-н. пра што-н.)

2.

(sich)

1) узгадня́цца, пагаджа́цца

das lässt sich nicht miteinánder ~ — гэ́та несумяшча́льна

2) дамаўля́цца (аб чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verständigen

1.

vt паведамля́ць (über A, von D – аб чым-н)

2.

(sich)

1) дамаўля́цца

2) вытлума́чвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)