дакана́ць

1. (давесці да знямогі) zu Grúnde ríchten; verníchten vt; den Rest geben* (D);

гэ́та яго́ дакана́ла das gab ihm den Rest;

2. (дакончыць) erlédigen vt; zu Énde führen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

finish off

а) зако́нчыць

б) змардава́ць; зьні́шчыць; дабі́ць; дако́нчыць; дакана́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

consummate

[ˈkɑ:nsəmeɪt]

1.

v.t.

1) дако́нчыць, ско́нчыць

2) дакана́ць, зьдзе́йсьніць; ажыцьцяві́ць

consummate the marriage — дакана́ць жані́мства (палавы́м а́ктам)

3) Obsol. удаскана́льваць

2.

v.i.

зьдзяйсьня́цца, удаскана́львацца

3. [ˈkɑ:nsəmət]

adj.

зако́нчаны, даскана́лы

consummate skill — даскана́лае майстэ́рства

a consummate artist — даскана́лы маста́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)