дагавары́цца

1. гл. дамoвіцца;

2. (дайсці да крайнасці) sich verstéigen* (да чаго-н zu D);

дагавары́цца да абсу́рду sich zu éiner Absurdität verstéigen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

напатка́цца tréffen* vt; begégnen vi (s) (D) (напаткаць выпадкова); sich tréffen* (дагаварыцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hándelseinig, hándelseins

~ sein [wérden] — 1) пагадзі́цца на цане́; 2) дагавары́цца, дамо́віцца

in éinem Punkt ~ sein [wérden] — дамо́віцца па яко́му-не́будзь пу́нкту [пыта́нню]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusreden

1.

vt

1) вы́казаць да канца́

2) (j-m) адгаво́рваць (ад чаго-н. каго-н.)

3) апраўда́ць (каго-н.)

2.

vi зака́нчваць гавары́ць, дагавары́цца да канца́

3.

(sich)

1) вы́казацца

2) адгавары́цца, апраўда́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)