даве́рлівы

1. (які лёгка верыць у шчырасць) léichtgläubig; gútgläubig;

2. (заснаваны на даверы) vertráuensvoll; vertráuensselig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

confiding

[kənˈfaɪdɪŋ]

adj.

даве́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trustful

[ˈtrʌstfəl]

adj.

даве́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

credulous

[ˈkredjʊləs]

adj.

лёгкаве́рны, даве́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vertráuensselig

a даве́рлівы, легкаве́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zútunlich

a ласка́вы, даве́рлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trusting

[ˈtrʌstɪŋ]

adj.

які́ давяра́е, даве́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vertráuensvoll

a даве́рлівы, по́ўны даве́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

árglos

a прастаду́шны, даве́рлівы; незласлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

babe in the wood(s)

даве́рлівы чалаве́к, сьвята́я наі́ўнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)