гу́чны

1. klángvoll, tónreich, klángreich; wóhlklingend, wóhllautend (мілагучны);

2. (далёка чутны) laut, vernéhmlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schállend

a зво́нкі, гу́чны

~es Gelächter — гу́чны [мо́цны] смех

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tónreich

a гу́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klánglich

a гу́чны, зво́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

láutstark

a гу́чны, мо́цны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sonór

a сано́рны; гу́чны; зво́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klángvoll

a (паўна)гу́чны, зво́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uproarious

[ˈʌprɔriəs]

adj.

1) шу́мны, гаманлі́вы, крыклі́вы

an uproarious crowd — шу́мны крыклі́вы нато́ўп

2) го́ласны, гу́чны

uproarious laughter — го́ласны, гу́чны і нястры́мны сьмех

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sonant

[ˈsoʊnənt]

1.

adj.

гу́чны, сано́рны

2.

n.

сано́рны зы́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зы́чны

1. (гучны) laut, klángvoll;

зы́чны го́лас kräftige [schállende] Stímme;

2. лінгв (гук) Konsonánt m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)