грань

1. (граніца) Grénze f -, -n; Rand m -(e)s, Ränder (край);

2. (паверхня) Fläche f -, -n; Facette [-´sɛtə] f -, -n (каштоўнага каменя); тэх Kánte f -, -n; Rand m, матэм Fläche f -, -n; Séite f -, -n, Kánte f -, -n;

куб ма́е шэсць граняў der Würfel hat sechs Flächen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

arris

[ˈærɪs]

n.

во́йстрая грань, во́йстры ка́нт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Facette

[fa'sεtə]

f -, -n грань; фацэ́т, фа́ска

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

facet

[ˈfæsɪt]

n.

1) грань f.; пэры́яд -у m.

2) аспэ́кт -у m.

a facet of his character — ры́са яго́нага хара́ктару

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schéidewand

f -, -wände

1) перагаро́дка

2) перашко́да (тс. перан.)

die ~ zíehen* — праве́сці грань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fläche

f -, -n

1) пло́скасць; пло́шча

2) раўні́на; ро́ўнядзь

3) матэм. паве́рхня; грань; пло́скасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kánte

f -, -n

1) кант; край, грань

2) кант, бардзю́р; шляк, аблямо́ўка

3) акра́ец (хлеба)

◊ auf die hóhe ~ légen — адкла́дваць на чо́рны дзень, рабі́ць зберажэ́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)