гонг м Gong m -s, -s;

уда́рыць у гонг góngen vi;

гу́кі гонга Góngschläge pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gong

[gɔŋ]

n.

1) гонг -а m. (музы́чны інструмэ́нт)

2) гонг (гукавы́ сыгна́л)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

góngen

vi біць у гонг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gong

m, n -s, -s гонг; муз. тамта́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)