глухава́ты

1. (чалавек) schwrhörig;

2. (голас) gedämpft, ver-schliert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hard of hearing

глухава́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hrthörig

a тугі́ на ву́ха, глухава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwrhörig

a - тугі́ на ву́ха, глухава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deaf

[def]

adj.

1) глухі́; глухава́ты

2) безува́жны, неспага́длівы, нячу́лы, глухі́ (да про́сьбаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)