глумі́ць разм

1. (псаваць) verdérben* vt, beschädigen vt;

2. (здзекавацца) verhöhnen vt, verspótten vt, sich lústig máchen (каго-н über A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

maltreat

[,mælˈtri:t]

v.t.

суро́ва абыхо́дзіцца з кім; зьдзе́кавацца, глумі́цца з каго́, глумі́ць што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ruin

[ˈru:ɪn]

1.

n.

1) разва́ліна f., руі́ны pl.

The ruins of an ancient castle — Руіны старажы́тнага за́мку

2) згу́ба, загу́ба, пагі́бель f.; упа́дак -ку, заняпа́д -у m.

His enemies planned the duke’s ruin — Во́рагі кня́зя планава́лі яму́ загу́бу

Drinking was his ruin — П’я́нства было́ яго́най згу́бай

3) руі́на f.

The house had gone to ruin — Дом дайшо́ў да ста́ну руі́ны

4) банкру́цтва n.

2.

v.t.

1) даво́дзіць да руі́ны, руйнава́ць; разбура́ць; глумі́ць

2) даво́дзіць да гале́чы, да банкру́цтва

3.

v.i.

руйнава́цца, банкрутава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)