гара́чы

1. heiß; féurig, glühend, brénnend (пякучы);

гара́чая е́жа wármes Éssen; перан гара́чая галава́ Hítzkopf m -(e)s, -köpfe;

гара́чы час wo mit Hóchdruck geárbeitet wird, héiße Pháse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brühwarm

a гара́чы, све́жы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

задо́рлівы разм ǘbermütig; heráusfordernd; hítzig (гарачы); keck, néckisch (пасмешлівы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schwül

a спяко́тны, гара́чы, заду́шлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Héißblütig

a па́лкі, гара́чы, запа́льчывы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

piping hot

ве́льмі гара́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

adorer

[əˈdɔrər]

n.

гара́чы прыхі́льнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

überhítzt

a ве́льмі ўзбу́джаны, па́лкі, гара́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cholerisch

['ko:-]

a псіхал. халеры́чны, запа́льчывы, гара́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

thermál

a цёплы, гара́чы, тэрма́льны (аб крыніцах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)