гара́ ж.

1. Berg m -(e)s, -e;

2. мн.:

го́ры (горны ланцуг) Gebírge n -s, -;

у го́ры ins Gebírge;

3. (куча) Háufen m -s, -;

◊

быць не за гара́мі nicht állzu weit sein;

стая́ць гаро́ю за каго-н. fest für j-n éinstehen*;

у мяне́ гара́ з плеч звалі́лася разм. mir ist ein Stein vom Hérzen gefállen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

на-гара́ прысл. спец. über Táge, zutáge;

дава́ць ву́галь на-гара́ Kóhle fördern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ararat

[ˈærəræt]

гара́ Арара́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Elbrus

[elˈbru:s]

гара́ Эльбру́с

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kilimanjaro

[,kɪlɪmənˈdʒɑ:roʊ]

гара́ Кіліманджа́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Olympus

[əˈlɪmpəs]

гара́ Алі́мп

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zion

[ˈzaɪən]

гара́ Сіён

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kosciusco, Mount

[,kɑ:siˈʌskoʊ]

гара́ Касьцю́шкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Mont Blanc

[,mɑ:ntˈblɑ:ŋ]

гара́ Манбля́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сіён м. Zión m -s (гара)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)