віхля́ць разм. (хвастом) wdeln vi, schwänzeln vi;

2. перан. usweichen* vi (s), usflüchte mchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

waggle

[ˈwægəl]

v.t.

маха́ць, віхля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wobble

[ˈwɑ:bəl]

1.

v.i.

1) хіста́цца, ківа́цца (з бо́ку ў бок)

2) дрыжэ́ць

3) хіста́цца, віхля́ць (пра ко́лы)

4) хіста́цца, вага́цца, віхля́ць

2.

n.

хіста́ньне, віхля́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

віля́ць

1. (ухіляцца ад адказу) usweichen* vi (s), usflüchte mchen;

2. гл. віхляць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schwänzeln

vi віхля́ць хвасто́м; разм. дагаджа́ць (каму-н.), ліслі́віць (перад кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wag

I [wæg]

1.

v., (-gg-)

1) ківа́ць; віхля́ць, круці́ць, матля́ць

The dog wagged his tail — Саба́ка віхля́ў хвасто́м

2) Figur. лапата́ць, балбата́ць

to wag one’s tongue — мало́ць языко́м; плятка́рыць

2.

n.

віхля́ньне n.

II [wæg]

n.

жартаўні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)