высяля́ць

1. (перасяляць) úmsiedeln vt; exmittíeren (прымусова – з кватэры); áusweisen* vt (з населенага пункта)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áussiedeln

vt высяля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusquartieren

vt высяля́ць (з кватэры)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сасла́ць veгschícken vt; verbánnen vt, áusweisen* vt (высяляць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

evict

[ɪˈvɪkt]

v.t.

1) выганя́ць

2) высяля́ць, выкіда́ць (з кватэ́ры, гаспада́ркі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oust

[aʊst]

v.

1) сі́лай выганя́ць, выціска́ць каго́

2) Law выкіда́ць, высяля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cast out

а) выганя́ць (з краі́ны), высяля́ць

б) выкіда́ць (з кра́ю, з тава́рыства)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)