высяля́ць гл. выселіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. высяля́ю высяля́ем
2-я ас. высяля́еш высяля́еце
3-я ас. высяля́е высяля́юць
Прошлы час
м. высяля́ў высяля́лі
ж. высяля́ла
н. высяля́ла
Загадны лад
2-я ас. высяля́й высяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час высяля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высяля́ць несов. выселя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выселіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высяля́ць

1. (перасяляць) úmsiedeln vt; exmittíeren (прымусова – з кватэры); áusweisen* vt (з населенага пункта)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́селіць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Прымусіць пакінуць месца свайго жыхарства.

В. у суседнюю вёску.

|| незак. высяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выселя́ть несов. высяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдворя́ть несов. выдвара́ць, выту́рваць; (выселять) высяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высяляць — выселіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да выселіцца.

2. Зал. да высяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)