вы́круціць, выкру́чваць

1. áusschrauben vt; heráusdrehen vt;

2. (бялізну і г. д.) áus(w)ríngen* vt (рукамі); schléudern vt (цэнтрыфугай);

3. (высвідраваць) áusbohren vt;

4. разм. (пашкодзіць):

вы́круціць нагу́ sich (D) das Bein verrénken [verknáksen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wring out

выкру́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

twist one’s arm

выкру́чваць ру́кі, прымуша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wríngen

* vt выкру́чваць (бялізну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuswringen

* vt выкру́чваць (бялізну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusschrauben

vt выкру́чваць (вінт, шрубу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuswinden

* vt

1) дыял. выціска́ць, выкру́чваць (бялізну)

2) раскру́чваць [разві́нчваць] адвёрткай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusringen

*

1.

vt дыял. выкру́чваць (бялізну)

2) дасягну́ць (чаго-н.) барацьбо́й [намага́ннем]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шрубава́ць

1. тэх. Gewínde schnéiden*;

2. (укручваць) zúschrauben vt, éine Schráube ánziehen*;

2. (выкручваць) lósschrauben аддз. vt; die Schráube lóckern (паслабіць, адпусціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áusdrehen

vt

1) выкру́чваць

2) выключа́ць (газ, святло)

3) расто́чваць (на такарным станку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)